รักร้ายที่ลวงใจ

บางครั้งความรักไม่ได้อาจเกิดขึ้นแค่ครั้งเดียวเสมอไป  แต่การรักษาความรักให้อยู่กับเราไปนานๆ สำคัญกว่า

พีระก้มหน้าดูเครื่องยนต์  เพียงฟ้าชะเง้อคอมองดูใกล้ๆก่อนจะจ้องมองหน้าผู้ชายที่มาช่วยเหลือเธอ

"นี้คุณ จะจ้องหน้าผมอีกนานมั๊ย ผมหล่อมากจนคุณตะลึงหรืองัย"

"ขอโทษค่ะ พอดีหน้าคุณดูคุ้นๆ แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก"

พีระหันมามองสบตาจ้องดูเธอ ทั้งคู่ประสานสายตากัน

"เครื่องยนต์คุณ หม้อน้ำรั่ว" ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรตามนายมั่นให้มารับหญิงสาวไปส่งที่ไร่

และกดโทรเรียกช่าง ให้ตามรถยกมาลากรถเธอเข้าอู่ไปซ่อม  ก่อนหันกลับมาหาเธอ

"สรุปคุณรู้จักผม หรือไม่รู้จักกันแน่"

เพียงฟ้าทำสีหน้าครุ่นคิด ก่อนจะผวาวิ่งตามพีระที่กำลังจะขึ้นรถ

"คุณ เดี๊ยวก่อนซิ" เธอวิ่งไปกางแขนกั้นเขาไว้ก่อนที่เขาจะก้าวขึ้นรถ

"มีอะไรคุณ คุณจำผมไม่ได้ไม่ใช่เหรอ เพิ่งจะผ่านมาไม่ถึง 24 ชั่วโมงเอง สมองคุณเนี่ยปลาทองชัดๆ"

"เอ๊ะ!!! นายพิทบูล ที่ฉั้นเจอนายมันตอนค่ำๆแล้ว ไม่ได้เจอสว่างๆแดดส่องหน้าแบบนี้ และที่สำคัญ

นายคงจะหล่อมากจนฉันจดจำได้ลึกสุดใจขนาดนี้" เธอยังแขวะเขาอย่างต่อเนื่องด้วยอารมณ์คุกร่น